#1.

Pewnie już gdzieś słyszeliście, że spodziewana długość życia w starożytnym Rzymie wynosiła 25 lat. Takie twierdzenie może doprowadzić do wysnucia fałszywego wniosku, że mało kto dożywał tam więcej niż te 25 lat. Ale wiadomo, jak to bywa ze statystyką. W tym przypadku zafałszowana jest przez bardzo wysoką śmiertelność noworodków i małych dzieci. Każdy kto przetrwał okres dzieciństwa miał duże szanse dożycia do 50 r.ż. albo i więcej.

#2.

Wspaniałe życie wiedli rzymscy cesarze, gorzej było z umieraniem. Cesarz miał ogromną władzę polityczną i wojskową, ale miał też wielkie szanse nie dożyć emerytury.

#3.

Znowu wbrew powszechnemu mitowi gladiatorzy zwykle nie walczyli na śmierć i życie. Byli oni drogim towarem, właściciele gladiatorów płacili fortuny za ich wyposażenie i trening. Śmierć 50% uczestników pokazów byłaby ogromny marnotrawstwem pieniędzy i szybko by zabrakło chętnych do wystawiania swoich gladiatorów. Poza tym (znowu wbrew powszechnemu mniemaniu) Rzymianie nie byli jakimiś krwiożerczymi psychopatami, lubującymi się w oglądaniu śmierci.

#4.

Upadek zachodniego cesarstwa wcale nie oznaczał końca Imperium Rzymskiego. Wschodnie imperium miało się całkiem dobrze i funkcjonowało do XV wieku naszej ery, a formalnie zostało rozwiązane dopiero w wieku XIX.

#5.

Cesarz Kaligula pewnego razu zebrał setki statków i kazał je ustawić od brzegu do brzegu w poprzek zatoki na dystansie 5 km. Następnie kazał je wypełnić ziemią i przejechał po nich konno z jednego brzegu zatoki na drugi. Zrobił to tylko po to, żeby udowodnić, że ktoś się mylił mówiąc, że ma takie same szanse na zostanie cesarzem, jak na przejechanie konno zatoki.

#6.

Pełne nazwisko Nerona wraz ze wszystkimi jego tytułami brzmiało Cesarz Nero Claudius Divi Claudii filius Caesar Augustus Germanicus.

#7.

Rzymianie na obszarze całego Imperium wybudowali ponad 400 000 km dróg, z których blisko 100 000 było utwardzonych. Na ironię zakrawa fakt, że to właśnie dzięki tym drogom przeciwnicy i uzurpatorzy z dowolnego rejonu Imperium w ciągu kilku tygodni mogli dotrzeć do Rzymu.

#8.

Rzym był pierwszym miastem na świecie, które miało 1 mln mieszkańców. Nastąpiło to podczas panowania dynastii Antoninów, przebijając niemal dwukrotnie drugie największe miasto świata w tym okresie - chińskie Chang’an z ludnością 400 000 mieszkańców.

#9.

Emerytowany cesarz Dioklecjan został wezwany do powrotu z emerytury przez swego kolegę Maximiana, ale po prostu potrząsną głową i powiedział: "Gdybyś zobaczył kapustę jaką uprawiam, sam nawet byś nie pomyślał o powrocie".

#10.

W starożytnym Rzymie bycie artystą, sportowcem czy handel perfumami oznaczało sam dół społecznej hierarchii. Nawet poniżej prostytutek.